CANTON
GLE 470

Katalogowa długowieczność zespołów głośnikowych przestaje się sprawdzać w przypadku Cantona – modele serii GLE, które pojawiły się 2 lata temu, zostały już pod koniec zeszłego roku zastąpione nowymi wersjami. Czyżby Canton miał plan wejścia w cykl wymian corocznych, naśladując producentów elektroniki? 

Nasza ocena

Wykonanie
Typowy Canton - główny nurt środkowoeuropejskiego wzornictwa. Średniej wielkości układ dwuipółdrożny z symetryczną konfiguracją. Technicznie i estetycznie nowoczesna przyzwoitość.
Laboratorium
Lekko wyeksponowane skraje pasma, niska dolna częstotliwość graniczna, standardowa efektywność 86 dB, impedancja 4 omy.
Brzmienie
Dynamiczne, rozjaśnione, z mocnymi konturami dźwięków, bez ociepleń i zmiękczeń, ale jeszcze nie agresywne.
Artykuł pochodzi z Audio

Patrząc na nowe Canton GLE 470, pozornie nie widać w tym wielkiego sensu, bo kolumny są bardzo podobne do poprzednich, lecz w gruncie rzeczy to wcale niegłupie - projektowanie i produkowanie tak pomyślanych nowych modeli nie zmusza do wielkiej pracy i poważnych zmian, do inwestowania w nowe technologie, maszyny itp.

Ale jak nowe, to nowe – nie tylko dla klientów, również dla prasy specjalistycznej, której można podsyłać te konstrukcje częściej niż wcześniej.

Nie ma w tym oskarżenia, że Canton GLE 470 niczym się nie różnią od poprzednich – teoretycznie mogłyby wyglądać identycznie i opierać się na tych samych przetwornikach, a grać zupełnie inaczej na skutek innego strojenia zwrotnicy; tym sposobem kolejne wersje mogą powstawać nie co rok, a co miesiąc, a nawet codziennie…

Podchodząc tak do tematu, biuro konstrukcyjne może być dla firmy niewyczerpanym źródłem "nowych" konstrukcji, a jedynie względy marketingowe będą dyktować tempo wymian.

Dwa lata temu testowaliśmy GLE409 – największe z serii, teraz zastąpione przez GLE490. Canton GLE470 to z kolei następca GLE407, modelu drugiego od góry.

W GLE470 występuje układ głośników chyba najczęściej stosowany przez Cantona – geometrycznie symetryczny, z dwoma 18-cm poniżej i powyżej wysokotonowej kopułki, ale elektrycznie dwuipółdrożny – jeden z nich (dolny) filtrowany jest znacznie niżej niż drugi (producent podaje częstotliwości podziału 300 Hz i 3200 Hz).

Charakterystyczne dla Cantona jest też zastosowanie w tych głośnikach membran aluminiowych, nieco mniej typowe (chociaż dotyczące też poprzedniej edycji serii GLE) – użycie tekstylnej kopułki wysokotonowej.

Gle dla każdego

W przeszłości Canton forsował kopułki aluminiowe nawet w najtańszych konstrukcjach, ale ze względu na koszty technologii nie był w stanie wprowadzić w seriach niskobudżetowych membran metalowych w głośnikach niskośredniotonowych; w serii GLE po raz pierwszy u Cantona na tak niskich pułapach cenowych zastosowano membrany metalowe właśnie w głośnikach niskośredniotonowych, natomiast kopułki wysokotonowe nabrały miękkości.

Popieram to posunięcie, bo nie dyktuje go zacietrzewienie w promowaniu firmowych rozwiązań. Wynika ono z doświadczenia, również naszego; dopóki metalowa kopułka nie jest naprawdę dobrej klasy i nie zostanie podłączona do dobrego wzmacniacza, lepiej aby ustąpiła miejsca "grzeczniejszej" w brzmieniu kopułce tekstylnej.

Oczywiście nie wtedy, kiedy z premedytacją planujemy brzmienie "niegrzeczne" – tak jak w przypadku adresowanej do młodego słuchacza serii Chrono.

Seria GLE nie ma ściśle określonego adresata – to propozycja kolumn uniwersalnych i atrakcyjnych dla przeciętnego, średniozamożnego Schmidta i Kowalskiego, szukającego kolumn nowoczesnych, ale nie awangardowych, wielkością poważnych, ale nie zwalistych.

Łatwych w ustawieniu (basrefleks wyprowadzono więc na przedniej ściance), wolnych od audiofilskich gadżetów (zamiast kolców mamy nóżki, a gniazdo przyłączeniowe jest pojedyncze).

Wszystkie modele GLE dostępne są w szerokiej gamie kolorów, co też świadczy o dobrym przygotowaniu do wejścia na szeroki rynek, gdzie dominują pewne trendy, a jednym z nich jest właśnie umożliwienie klientowi wyboru.

Okleina występuje w wersjach drewnopodobnych - bukowej, czereśniowej, orzechowej, mokka oraz czarnej i srebrnej (matowej). Testowaliśmy wersję mokka, w której front wraz z maskownicą jest biały, a nie srebrny, jak w pozostałych wersjach. Ładne, chociaż wymagają pewnej konsekwencji w urządzaniu pomieszczenia.

Odsłuch

Cantony, obecne na polskim rynku od wielu lat, są dość regularnie poddawane "oględzinom" w "Audio". Wiemy, że to firma i kolumny o dość stabilnym charakterze – paleta brzmień zmienia się z generacji na generację w niewielkim stopniu, modele tańsze dzielą z modelami droższymi podobny styl, wypracowany przede wszystkim na podstawie badania potrzeb rodzimego, niemieckiego rynku, na którym Canton jest graczem numer jeden.

Z pokolenia na pokolenie zmieniają się gusta muzyczne, ale niekoniecznie brzmieniowe; nie zmieniają się one też wraz z zasobnością portfela. Po tych słowach nie da się więc uciec od świadomości, że obcujemy z brzmieniem niemieckim, zarówno z tytułu pochodzenia firmy, jak i odbiorców, do których jest adresowane.

Ostatecznie konfrontacja z tym, co wydobywa się zwykle z Cantonów - a tym razem z Canton GLE 470 - wskazuje, że nie taki diabeł straszny, jak go malują. Skraje pasma wcale nie są karykaturalnie wzmocnione, chociaż basu i wysokich tonów z pewnością nie będzie brakować.

Nie ma tu żadnego zmanierowania, wysublimowania, szukania oryginalności, poświęcania zasadniczych umiejętności dla podkreślania jakiegoś wybranego wątku.

To kolumny bardziej komercyjne niż wyrafinowane, ale nikomu kto je wybierze żadnego wstydu nie przyniosą. Grają szybko, jaśniej niż większość konkurentów, z lekką nerwowością, biorącą się głównie z nieco przydudniającego basu – czasami pojawiają się oznaki "pudełkowatości", jakby obudowa nie została optymalnie wytłumiona, co słychać na tle bardzo ładnie pod tym względem uporządkowanych Jamo C407.

Bas Cantonów brzmi dynamicznie, wykonuje mocne ruchy w swoim wyższym podzakresie, niżej nie jest już tak soczysty, chociaż nie gaśnie gwałtownie wraz z przekroczeniem jakiejś granicy. Środek pasma to cantonowa klasyka – neutralność, schłodzenie, czytelność, bez wielkich emocji i "cielesności".

W tym towarzystwie wysokie tony są bardzo dobre - jak wszędzie trochę przybrudzone, ale przejrzyste i zróżnicowane. Dzięki nim pojawia się w brzmieniu Canton GLE 470 i sporo światła, i trochę subtelności.

Wszystko razem ma dobrą spójność i ogólne zrównoważenie, a przy tym witalność oraz swoisty brak skrupułów. Canton GLE 470 na pewno nie świadczą źle ani o niemieckich konstruktorach, ani o niemieckich gustach, chociaż ani trochę nie przymilają się zwolennikom lampowości, analogowości, brytyjskiego brzmienia, supremacji środka...

Jednocześnie wcale nie bardziej - niż przedstawiciele takich właśnie "szkół"- odbiegają od obiektywnej prawdy o muzyce. Jest to równocześnie znacznie bardziej uniwersalna i wyważona propozycja niż druga, którą otrzymaliśmy z niemieckiego obszaru kulturowo-głośnikowego...

Specyfikacja techniczna

CANTON GLE 470
Moc wzmacniacza [W] 110
Wymiary [cm] 95 x 19 x 28
Rodzaj głośników W
Efektywność [dB] 86
Impedancja (Ω) 4
Wymiary: wys./szer./gł., W przypadku urządzeń testowanych w AUDIO wartość mierzona.
Laboratorium
Canton GLE 470

Patrząc na charakterystykę przetwarzania GLE470, przypominam sobie ich brzmienie - nie jest tak zawsze, ale w tym przypadku korelacja jest jednoznaczna; tak to właśnie słychać, chociaż osoby "nieoczytane" z charakterystykami i tak niewiele z niej zrozumieją.

Rzecz w tym, że zakres od 300 Hz do 1,5 kHz, czyli "rdzeń" średnich tonów, jest cofnięty względem basu, wysokich a także przełomu średnich oraz wysokich tonów - charakterystyka wznosi się na wysoki poziom już od 2 kHz, podczas gdy w wielu konstrukcjach te okolice są raczej osłabiane w celu osiągniecia bardziej subtelnego brzmienia. Cantony nie są agresywne, ale wyraźnie rozjaśnione i trochę szkliste. Zwłaszcza jeżeli znajdziemy się na osi głośnika wysokotonowego (w naszym zestawie pomiarów -7°), wówczas najlepsza korelacja fazowa układu symetrycznego powoduje, że zakres 5-7 kHz jest podany najmocniej, a gdy siedzimy nieco wyżej - przebieg jest lepiej wyrównany, a osłabienie przy 4 kHz pojawia się pod kątem +7°.

Wzmocnienie zakresu wysokich tonów i ich bardzo dobre rozpraszanie składa się na to, że pod dużym kątem 30° w płaszczyźnie poziomej charakterystyka całego zakresu średnio-wysokotonowego jest w sumie najlepiej wyrównana - chociaż leży niżej od wzmocnionego i do tego nisko rozciągniętego basu - spadek -6 dB względem poziomu średniego odczytujemy przy bardzo niskich 35 Hz.

Maskownica wywołuje małe skoki w dół i w górę odpowiednio przy 9 kHz i 12 kHz. Charakterystyka impedancji przedstawia znamionowo konstrukcję 4-omową, o czym decyduje 3,5-omowe minimum przy 200 Hz. Zmienność jest jednak niewielka, więc taką impedancją można straszyć dzieci i tylko najsłabsze amplitunery.

CANTON testy
Live Sound & Installation kwiecień - maj 2020

Live Sound & Installation

Magazyn techniki estradowej

Gitarzysta maj 2024

Gitarzysta

Magazyn fanów gitary

Perkusista styczeń 2022

Perkusista

Magazyn fanów perkusji

Estrada i Studio czerwiec 2021

Estrada i Studio

Magazyn muzyków i realizatorów dźwięku

Estrada i Studio Plus listopad 2016 - styczeń 2017

Estrada i Studio Plus

Magazyn muzyków i realizatorów dźwięku

Audio październik 2024

Audio

Miesięcznik audiofilski - polski przedstawiciel European Imaging and Sound Association

Domowe Studio - Przewodnik 2016

Domowe Studio - Przewodnik

Najlepsza droga do nagrywania muzyki w domu