CD-R to nośnik i format CD przeznaczony do jednokrotnego zapisu. Nie można kasować płyt CD-R, po nagraniu odtwarza się je w odtwarzaczach CD oraz DVD (choć nie we wszystkich).
W stosunku do płyt tłoczonych CD-R gorzej odbijają światło lasera, z tego powodu ich odczyt jest nieco trudniejszy. Specjalną odmianą CD-Rów są płyty oznakowane jako "For Audio" i przeznaczone do stacjonarnych nagrywarek audio. Konstrukcyjnie nie ma żadnych różnic poza ukrytym znacznikiem pozwalającym wypalarkom na pracę z takimi nośnikami. Dyski "For Audio" są droższe od płyt komputerowych, gdyż w ich cenie zawarto opłaty z tytułu ochrony praw autorskich.
Na wszystkich płytach CD-R zapis odbywa się w ten sam sposób. Laser podgrzewa warstwę zapisu do wysokiej temperatury, specjalna struktura barwnika kurczy się a substrat wypełnia tzw. jamkę, która zmienia wartość podstawowej jednostki informacji. Skopiowana na CD-R muzyka brzmi na ogół gorzej niż oryginał, przyczyny należy szukać w błędach występujących w procesie kopiowania, niedoskonałościach zapisu, a później odczytu samego nośnika.
Choć w przypadku bardzo zniszczonych płyt można spodziewać się, że po wykonaniu kopii nastąpi poprawa, jest to też metoda na pozbycie się ewentualnych trzasków czy przeskoków występujących na porysowanych fragmentach źródłowego dysku.
