Wersja płyty CD-R pozwalająca na wielokrotne nagrywanie i kasowanie informacji. CD-RW można zapisać od razu w całości bądź później dogrywać nowe dane. Po zebraniu kompletu nagrań warto dysk "sfinalizować" czyli dograć dane o rozkładzie ścieżek co umożliwia poprawne odtworzenie w odtwarzaczach CD i DVD. Płyta CD-RW ma słabsze właściwości odbijania promienia lasera w stosunku do płyt CD-R, stawia więc jeszcze większe wymagania układom optycznym czytnika.
Wymazanie całego nośnika polega na podgrzaniu go do wysokiej temperatury (powyżej 200 stopni) i utrzymania go w takim stanie przez jakiś czas. Wynikiem takiej operacji jest przywrócenie wyjściowej struktury materiału.
Rejestracja CD-RW odbywa się w wyższych temperaturach niż wypalanie CD-R. Jest to podyktowane strukturą płyty (warstwa zapisu to mieszanka srebra, indu, antymonu i telluru), aby nadać jej formę amorficzną laser musi wytworzyć temperaturę ok. 600 stopni C, wówczas substrat wypełnia pity niosące informacje.
Podobnie jak w dyskach CD-R, również nośniki CD-RW występują w odmianach For Audio przeznaczonych do użytku w stacjonarnych rekorderach audio. Takie płyty posiadają specjalny znacznik, są droższe od dysków w wersji "komputerowych" z uwagi na zawarte opłaty z tytułu praw autorskich.
Poprawne (bez przeskakiwania) odtworzenie płyty CD-RW nie jest równoznaczne z uzyskaniem wysokiej jakości. Z uwagi na gorsze właściwości optyczne (trudność odczytu) i proces zapisu jakość kopii CD-RW zwykle ustępuje widocznie oryginałowi.
