DYNAUDIO
Contour 30

Contour - to nie jest i nigdy nie była nazwa flagowej konstrukcji ani najlepszej serii Dynaudio. Nie jest też rodziną produktów w cenach tak przystępnych, aby mogły zdobyć "wymierną" popularność - mierzoną dużą sprzedażą. Mimo to nie będzie żadną przesadą sformułowanie, że jest to nazwa kultowa, znana wszystkim audiofilom. Zarówno tym, którzy muszą poprzestać na tańszych kolumnach, jak i tym, którzy mogą sobie pozwolić na high-endowe szaleństwo. Szacunek dla Contourów zatacza znacznie szersze kręgi niż tylko wśród posiadaczy i miłośników Dynaudio. W jakiś sposób, bezpośrednio czy poprzez informacje z drugiej ręki, zetknęli się z nimi wszyscy, którzy poszukują kolumn wysokiej klasy.

Testy porównawcze

Contour 30
DAVONE
Solo

Nasza ocena

Wykonanie
W nowej formie Contourów zerwano z tradycją regularnych prostopadłościanów – pojawiają się zaokrąglenia i wygięcia poprawiające warunki akustyczne. Przez klasyczną konfigurację głośnikową wygląd jednak bardziej konwencjonalny (niż poprzedników). Konstrukcja bardzo solidna w każdym elemencie. Nowe głośniki nisko-średniotonowe o znacznie większej wydajności, najlepszy wysokotonowy - Esotar2. Kilka wersji kolorystycznych.
Laboratorium
Charakterystyka lekko opadająca w kierunku wysokich częstotliwości, regulowana w zakresie niskotonowym, z bardzo dobrym rozciągnięciem (przy pracującym bas-refl eksie -6 dB/25 Hz). Umiarkowana czułość 86 dB, impedancja znamionowa 4 Ω, ale o łatwym przebiegu (niewielkiej zmienności).
Brzmienie
Autorytet, potęga, dynamika i uderzenie basu niespotykane w układach dwuipółdrożnych, na tym poziomie to coś nowego w repertuarze Dynaudio. Przy tym zachowane "tradycyjne wartości" firmowego stylu - spójność, plastyczny środek, aksamitna góra i doskonały wgląd w głąb planów. Wszystko dokładnie poukładane.
Artykuł pochodzi z Audio

Odsłuch

Relatywnie nowe (liczą sobie już jednak ponad rok) Contoury były dla mnie do tej pory niewiadomą. Słyszałem je wcześniej w dość przypadkowych warunkach (tak przynajmniej ja je rozpoznaję), na fi rmowej prezentacji w Monachium. Niewiele stamtąd pamiętam... bo nawet nie starałem się niczego konkretnego (poza zdjęciami) stamtąd "wynieść", czekając na regularny, redakcyjny test, który miałby wyjaśnić "wszystko" lub prawie wszystko...

Na pewno ostatecznie nie wyjaśnia, jak grają pozostałe modele serii, jednak z jednej strony brzmienie Contourów 30 jest na tyle znamienne, a z drugiej - styl Dynaudio na tyle stabilny, że można mieć bardzo mocne podejrzenie, iż ten pomysł dotyczy co najmniej wszystkich modeli serii Contour (a pewnie też i nowych Confidence).

Dynaudio jest jednym z tych autorytetów, który nauczył nas szacunku zarówno do walorów swojego brzmienia, jak i do konsekwencji w jego egzekwowaniu. Postęp jest ewolucyjny i wiązał się - przynajmniej dotąd - z doskonaleniem, dopieszczaniem ustalonych parametrów i cech, uznanych za najważniejsze dla obiektywnie najlepszego brzmienia.

Nie przypominam sobie żadnej "wolty", poważniejszych eksperymentów, w pewnym sensie w testach Dynaudio od dawna wiało już nudą... Czasami coś trochę bardziej błysnęło, momentami bas nabierał tempa, ale zazwyczaj muzyka płynęła nurtem doskonale znanym i lubianym. Właśnie - płynęła, a nie atakowała, uderzała i cięła. Tego mogło czasami brakować... chociaż brzmienie Dynaudio świetnie pasowało do sentencji, że nie można mieć wszystkiego naraz.

Ktoś może powiedzieć z żalem, że nowe Contoury to już nie to samo, co "dawne, dobre Dynaudio". Z drugiej strony można być zafascynowanym walorami tego brzmienia i chwalić Dynaudio za przełamanie dawnej konwencji i pewnych ograniczeń. Można wreszcie ustalić, że dźwięk ten wciąż ma w sobie wiele "konstytucyjnych" cech Dynaudio, a zarazem idzie naprzód. Wszystko przygotowane - odpalamy.

Dynaudio Contour 30 eksplodowały muzyką, jakby to były kolumny jeszcze większe, cięższe, a przede wszystkim bardziej rozbudowane. To najpotężniejsze brzmienie, jakie dotąd słyszałem z układu dwuipółdrożnego, opartego na dwóch 18-kach.

Moje ulubione C2 z poprzedniej serii Confidence, przy całej swojej urodzie (konstrukcji i brzmienia) nie miałyby tutaj szans z "30-kami". Trzeba tylko doprecyzować, o jaką cechę chodzi - nie tylko o obfitość i rozciągnięcie basu, ale równocześnie o jego dynamikę.

Dynaudio od dawna kwestionuje zasadność połączeń bi-wiring, wyposażając swoje konstrukcje w pojedyncze gniazdo przyłączeniowe (tym samym niemożliwy jest również bi-amping, na który jednak ma ochotę (i pieniądze) tylko promil audiofi lów, a odsetek systemów, w których miałby on sens, jest jeszcze mniejszy...

Dynaudio od dawna kwestionuje zasadność połączeń bi-wiring, wyposażając swoje konstrukcje w pojedyncze gniazdo przyłączeniowe (tym samym niemożliwy jest również bi-amping, na który jednak ma ochotę (i pieniądze) tylko promil audiofi lów, a odsetek systemów, w których miałby on sens, jest jeszcze mniejszy...

 

Contour 30 pokazuje niezwykłą siłę, niskie rejestry są gęste, krzepkie, niosą ze sobą zarówno potężne uderzenia, jak i stałe nasycenie całego obrazu. Brzmienie jest przez to efektownie ciężkie, ale nie ociężałe.

Impuls i kontrola basu jest lepsza niż we wcześniejszych Dynaudio, nawet tych najdroższych, co może osłabia dawną "klimatyczność" rodzącą się w cieple i miękkości niskich tonów, ale przynosi nowoczesną dynamikę i dokładność. Ta jednak nie jest nazbyt techniczna i oszczędna - bas niesie ze sobą moc, muzyka znajduje w nim zarówno oparcie, jak i "napęd".

Różnica względem Davone Solo jest zasadnicza - tam bas był okrąglejszy, luźniejszy, pulsujący, i chociaż bardzo niski, to w sumie znacznie delikatniejszy. Dynaudio Contour 30 gra basem "na całego", dając tym również solidne wzmocnienie niższego podzakresu średnich tonów. Nie ma tu żadnego osłabienia, instrumenty akustyczne i głosy mają głębię nie tylko przestrzenną, ale i tonalną.

Dźwięki nabierają autentycznej, naturalnej siły i objętości, pojawiają się z bardzo przekonującą barwą, konsystencją i artykulacją - ta ostatnia jest wyniesiona na poziom wcześniej przez Dynaudio niestosowany.

W ten sposób Contoury 30 brzmią może mniej "firmowo", ale mają też własne, unikalne możliwości. Po części wywodzące się z tradycji, po części nowe.

Uzyskano fascynującą kombinację siły, powagi, przejrzystości i delikatności. Intrygujące jest też połączenie solidnego fundamentu basowego z dość wysoko budowaną sceną (wynikającą z pozycji głośnika wysokotonowego) - razem z dynamiką współtworzy to dużą skalę dźwięku.

Davone Solo grają lekko i swobodnie, ale nie wprowadzają iluzji naturalnych źródeł dźwięku. Dynaudio Contour 30 mają zdolność wykreowania dużych postaci, czemu pomaga tradycyjna firmowa plastyczność średnicy, lecz nową jakość wprowadza wyrazistość rysunku.

Piankowymi zatyczkami możemy poważnie zmienić charakterystykę systemu rezonansowego, dzięki dwóm otworom rośnie liczba kombinacji, chociaż różnice między niektórymi będą śladowe.

Piankowymi zatyczkami możemy poważnie zmienić charakterystykę systemu rezonansowego, dzięki dwóm otworom rośnie liczba kombinacji, chociaż różnice między niektórymi będą śladowe.

Wysokie tony są czyściutkie, rozdzielcze, ale podporządkowane - nie konkurują z mocniejszym basem, dopełniają obraz jak warstwa politury. Są przy tym na tyle wyraziste i otwarte, że nawet ich umiarkowany poziom wystarczy, aby dostać odpowiednie wykończenie harmonicznymi i naświetlenie detalu.

Można uznać, że w ten sposób Dynaudio trzyma się swojego zwyczaju, chociaż wiele firm stosuje taki profil tonalny (np. Focale i KEF-y). Do tego pierwszorzędne budowanie planów, ale w zupełnie innym stylu niż z Solo. Tamte grały "na wszystkie strony", od pierwszych dźwięków popisując się zdolnością budowania dużej przestrzeni niemal dla każdego nagrania. To efektowne i wciąż nie zaprzeczę, że godne uznania.

Dynaudio w odtwarzaniu stereofonii jest dokładne, powściągliwe, wyrafinowane, ale przez to bywa...spektakularne.

Scena jest szczelnie zapełniona, z mocnym planem centralnym, stereofonia jest regularna, bez szaleństw. Można powiedzieć, że jest spokojnie, czasami "niewiele się dzieje", ale gdy tylko nagranie ma odpowiednią informację, Contoury 30 odczytają ją bezbłędnie - na dalszych planach pojawiają się plastyczne, pięknie wykształcone, stabilne źródła.

One nie są "gdzieś dalej", lecz dokładnie tam, gdzie je słyszymy. W ten sposób dostajemy "efekty specjalne", które nie są jednak wcale specjalne w znaczeniu czegoś dodanego przez same kolumny, ale w znaczeniu ich specjalnego profesjonalizmu w odtwarzaniu (a nie tworzeniu) przestrzeni dźwiękowej. To jednocześnie uspokaja, że gdy nie jesteśmy uraczeni podobnymi akcjami - to nie zaplanował ich realizator nagrania, a my słyszymy je w niezniekształconej formie.

I jeszcze raz dynamika. Tym razem, wraz z Contourami, nie tylko plastyczność, przestrzenność i aksamitność, ale i moc będzie z nami.

Specyfikacja techniczna

DYNAUDIO Contour 30
Wymiary [cm] 114 x 21,5 x 40 bez
Rodzaj głośników W
Efektywność [dB] 86
Impedancja (Ω) 4
Wymiary: wys./szer./gł., W przypadku urządzeń testowanych w AUDIO wartość mierzona.
Laboratorium
Laboratorium Dynaudio Contour 30

Zaczynając od charakterystyki impedancji, widzimy trzy przebiegi odpowiadające różnym opcjom działania (strojenia) obudowy. Za podstawową uznajmy opcję z bas-refleksami całkowicie otwartymi. Reprezentuje ją krzywa w kolorze czarnym, mająca szczyty przy 19 Hz i 51 Hz, a minimum między nimi, przy 30 Hz, wskazuje na częstotliwość rezonansową bas-refleksu.

Włożenie pierścieni do obydwu otworów zmniejsza ich powierzchnię, a tym samym obniża częstotliwość rezonansową obudowy do ok. 23 Hz (krzywa czerwona). Wreszcie całkowite ich wypełnienie zamienia układ w zamknięty, z jednym szczytem przy 47 Hz (krzywa zielona). Basowe szczyty nie są wysokie, a zmienność w zakresie średnio-wysokotonowym jest bardzo niewielka (działanie obwodów linearyzujących w zwrotnicy), co ułatwia pracę wzmacniaczom.

Mimo 4-omowej impedancji znamionowej (minimum przy ok. 200 Hz ma wartość ok. 3,5 Ω), jest to obciążenie dość łatwe i proszę nie dać sobie wmówić, że Dynaudio są dla wzmacniaczy szczególnie "wymagające". Czułość jest umiarkowana (86 dB), ale to też nie jest wynik kłopotliwy, w dodatku "zaniżony" przez niższy poziom w zakresie wysokotonowym.

Wszystkie te parametry w zasadzie znajdują potwierdzenie w danych firmowych (podawana czułość jest tylko o 1 dB wyższa). Zatem firma podtrzymuje reputację rzetelnej w podawaniu informacji, również zadeklarowane pasmo przenoszenia (32 Hz – 23 kHz, +/-3 dB) pokrywa się z wynikami pomiarów (przy bas-refleksie dostrojonym do 23 Hz). Zamiast "rekomendowanej mocy wzmacniacza" producent podaje konkretną moc znamionową, wg normy IEC – 300 W; tyle Contour 30 może przyjąć maksymalnie, czego nie należy mylić z "wysterowaniem".

Charakterystyka przenoszenia lekko opada w kierunku wysokich częstotliwości, co na pewno jest świadomą decyzją konstruktora, mającą na celu uzyskanie określonego brzmienia. Zresztą bliskiego firmowej tradycji, chociaż nie zawsze oznaczało to tak zdecydowane działanie w tym kierunku.

Charakterystyka pod kątem +7° (w górę) jest bardzo podobna do charakterystyki z osi głównej, pod kątem -7º (w dół) dodatkowo obniża się przy ok. 3 kHz, a tym razem oś główną ustaliliśmy dość wysoko – na wysokości 100 cm (wyprowadzona pomiędzy nisko-średniotonowym a wysokotonowym). Jeżeli więc będziemy siedzieć w zbyt niskim fotelu, możemy znaleźć się bliżej właśnie tej charakterystyki, a dźwięk stanie się wówczas zbyt ciemny.

Z kolei ustawienie optymalnych charakterystyk bardziej "w górę" niż "w dół" sprzyja dobremu brzmieniu na prezentacjach, podczas których wielu słuchaczy albo siada na krzesłach, albo wręcz stoi. Ale nie tylko – w domu również coraz częściej słuchamy krzątając się po mieszkaniu (raczej nie na czworakach), a nie siedząc spokojnie na d... .

Różnice te nie są duże i nie byłyby warte roztrząsania, gdyby nie ogólna tendencja do obniżenia wysokich tonów i stąd dbałość o to, aby ich nie tracić ponad miarę zaplanowaną przez producenta. Rozpraszanie w poziomie jest dobre, ale i tutaj warto zadbać o to, aby nie zwiększać kąta ponad 30° (kolumny skierować mniej więcej w stronę miejsca odsłuchowego). Maskownica dodaje już niewielkie i chyba możliwe do zignorowania nierównomierności (krzywa czarna).

Wracając do zakresu niskotonowego, charakterystyki dla poszczególnych opcji strojenia różnią się wyraźnie i na pewno pomogą znaleźć brzmienie odpowiednie dla różnych warunków i upodobań. Przy bas-refleksie pracującym pełną parą (częstotliwość rezonansowa 30 Hz) charakterystyka osiąga najwyższy poziom, a spadek -6 dB (względem poziomu średniego) notujemy przy bardzo niskich 25 Hz.

Przy dostrojeniu do 23 Hz, spadek -6 dB przesuwa się wyżej, do 27 Hz (chociaż poniżej 24 Hz charakterystyki dla obydwu opcji bas-refleksowych przecinają się). Po zamknięciu obudowy notujemy -6 dB przy 35 Hz, ale to też bardzo dobry wynik i możemy spodziewać się najlepszej odpowiedzi impulsowej (co nie musi oznaczać basu subiektywnie najbardziej dynamicznego).

DYNAUDIO testy
Live Sound & Installation kwiecień - maj 2020

Live Sound & Installation

Magazyn techniki estradowej

Gitarzysta maj 2024

Gitarzysta

Magazyn fanów gitary

Perkusista styczeń 2022

Perkusista

Magazyn fanów perkusji

Estrada i Studio czerwiec 2021

Estrada i Studio

Magazyn muzyków i realizatorów dźwięku

Estrada i Studio Plus listopad 2016 - styczeń 2017

Estrada i Studio Plus

Magazyn muzyków i realizatorów dźwięku

Audio październik 2024

Audio

Miesięcznik audiofilski - polski przedstawiciel European Imaging and Sound Association

Domowe Studio - Przewodnik 2016

Domowe Studio - Przewodnik

Najlepsza droga do nagrywania muzyki w domu