PSB Alpha iQ są małe i bardzo ambitne. Debiut PSB w tej dziedzinie jest ważny i efektowny, a przekaz producenta – prosty i chwytliwy: "One system. One App. All the music" (Jeden system. Jedna aplikacja mobilna. Cała muzyka).
Wszystko, czego potrzebujemy do szczęścia, to para Alpha iQ i smartfon. Nazwa Alpha wywodzi się od pasywnej serii kolumn głośnikowych jeszcze z początków lat 90., jednak Alpha iQ to już zupełnie nowy rozdział, a nie modyfikacja.
PSB Alpha iQ monitorek znacznie mniejszy od konkurentów tego testu, oparty na 12-cm nisko-średniotonowym. Dwudrożna konfiguracja głośników jest "odwrócona" (z wysokotonowym pod nisko-średniotonowym). To rozwiązanie rzadko spotykane, ale od dawna znane.
Membrana nisko-średniotonowego ma fakturę przypominającą materiał pleciony, nawiązujący do plecionek (np. z włókna węglowego), jednak jest to polipropylen. Kopułka wysokotonowa o średnicy 19 mm jest aluminiowa, z dyfuzorem ozdobionym logo PSB. Producent uznał, że to wystarczy dla ochrony mechanicznej, więc w zestawie nie ma maskownic.
PSB Alpha iQ - obudowa i głośniki
Obudowa monitorów PSB Alpha iQ została wykonana w większości z MDF-u, front dodatkowo wzmocniono wewnętrzną, aluminiową płytą. Przygotowano aż pięć wariantów kolorystycznych: dwa z nich są klasyczne (biały oraz czarny), pozostałe zaskakujące i efektowne – żółty, niebieski i pomarańczowy.
Tak jak pozostałe testowane tutaj konstrukcje, PSB Alpha iQ wykorzystuje system bas-refleks z tunelem wyprowadzonym z tyłu. Jako najmniejszy monitor testu, ma do tego… największe prawo; zbyt intensywna korekcja charakterystyki, konieczna w przypadku obudowy zamkniętej, spowodowałaby szybkie wykorzystanie możliwości amplitudowych małego przetwornika – już przy niskich poziomach głośności.
Jedno ze zręcznych rozwiązań poznaliśmy w The Sevens Klipscha (skorelowanie korekcji basu z poziomem wysterowania), w PSB działa układ analizujący najniższe częstotliwości i generujący… ich wyższe harmoniczne, które nie będą dla głośnika tak obciążające, ale wywołają wrażenie potężniejszego basu (słuch uzupełnia harmoniczne o ton podstawowy). Głośnik niskotonowy jest podłączony do wzmacniacza 60 W, wysokotonowy – 30 W, obydwa pracują w klasie D.
Czytaj również: Czym są aktywne kolumny głośnikowe?
Obydwa monitory pary mają zainstalowaną sekcję wzmacniaczy (wraz z kształtującymi charakterystyki procesorami), ale tylko jedna komplet wejść, moduł strumieniowy i panel z regulacjami.
Do zasilania trzeba podłączyć obydwa monitory, po czym automatycznie się odnajdą, zameldują w aplikacji mobilnej i połączą bezprzewodowo. Każdy z monitorów może być lewym lub prawym.
PSB Alpha iQ - złącza
Wśród wejść są wszystkie, jakie powinniśmy znaleźć w nowoczesnych, bezprzewodowych głośnikach aktywnych do użytku domowego, chociaż nie wszystkie, jakie w ogóle dałoby się tutaj zastosować. Zadbana jest zarówno sfera cyfrowa, jak i analogowa.
W pierwszej są wejścia optyczne i HDMI (z kanałem zwrotnym ARC), w drugiej – liniowe mini-jack i gramofonowe (wkładki MM) RCA. Do tego jest jeszcze wyjście subwooferowe, które może odegrać niebagatelną rolę wobec ograniczonego potencjału niskotonowego małego monitorka; tak jak one same bardziej pasują do sypialni niż do salonu, tak przy wsparciu subwoofera mogą "wypłynąć na szersze wody".
Czytaj również: Prąd i siła. Głośniki niskotonowe
PSB Alpha iQ - funkcje sieciowe
PSB Alpha iQ mają w nazwie bezprzewodowość, która staje się właściwością niemal oczywistą w głośnikach aktywnych hi-fi, jednak nie wszystkie mogą pochwalić się strumieniowaniem, zwłaszcza tak rozwiniętym jak w Alpha iQ.
Między nimi a monitory Klipsch The Sevens widać największą różnicę w priorytetach: PSB to przede wszystkim funkcjonalność sieciowa i umiarkowane możliwości "nagłośnieniowe", ściśle związane z wielkością; Klipsch to mocny dźwięk, ale bez połączenia z siecią.
PSB stanowczo zaleca połączenie LAN, chociaż Wi-Fi będzie kusiło wygodą. Jest też USB, ale nie do połączenia z komputerem (jak w Klipschach) – Alpha iQ ściągają pliki bezpośrednio z nośników pamięci. Przyjmą także sygnał Bluetooth zakodowany w standardzie aptX HD.
W dolnej części frontu głośnika wysokotonowego (w obydwu monitorach) znajduje się dyskretna dioda, której rola wybiega poza sygnalizowanie włączenia głośników; pulsując i zmieniając kolory informuje np. o aktualizacji oprogramowania, błędach czy statusie komunikacji sieciowej.
Czytaj również: Czy maskownica kolumny słyszalnie obniża jakość dźwięku?
Górny panel sterujący (w monitorze głównym) ogranicza się do regulacji głośności, uruchamiania i wstrzymywania odtwarzania. PSB Alpha iQ stawia na nowoczesność, kieruje nas w stronę sprzętu mobilnego i aplikacji. W zestawie nie ma pilota, jednak można go dokupić (300 zł).
Uruchomimy Spotify Connect oraz Tidal Connect, kolejne systemy czekają w aplikacji BluOS. Alpha iQ ma też certyfikat Roon, dekodowane są pliki PCM 24 bit/192 kHz oraz materiały MQA.
Nie ma DSD ani Google Chromecast, jednak większość spraw załatwi i tak własna aplikacja, a użytkownicy Apple mają Air-Play 2. Aplikacja zajmuje się funkcjami podstawowymi (regulacja głośności oraz wybór wejść przewodowych) i zaawansowanymi (odtwarzacz muzyki.
PSB Alpha iQ - odsłuch
Edifier Airpulse A300 Pro dynamicznie uderzają i śmigają z detalami, wchodząc w rolę bezkompromisowego, studyjnego monitorowania; The Sevens mają niespożyte (jak na tę kategorię) zasoby potęgi, wystarczające do grania głośnego i w dużych pomieszczeniach. Na tle obydwu PSB Alpha iQ grają łagodniej, nie "przyłożą", ale basiku nie pożałują. Kto nie poznał jeszcze możliwości kolumn aktywnych (w ogólności) w tym zakresie, będzie zaskoczony i zafascynowany.
Czytaj również: Co to jest układ d`Apollito? Jakie są jego wady i zalety?
Bas nie jest pryncypialnie twardy i konturowy, ale pozostaje sprężysty i czytelny, a rozciągnięcie jest więcej niż satysfakcjonujące, wystarczające dla wrażenia kompletności i "dopełnienia".
PSB Alpha iQ nie zagrają tak swobodnie i dynamicznie jak duże kolumny, ani jak więksi konkurenci tego testu, jednak już przy średnich poziomach, typowych dla "normalnych" odsłuchów – zarówno "krytycznych", jak i relaksujących (do czego Alpha iQ nadają się wyjątkowo) – brzmienie ma przekonującą, naturalną głębię, co jest zasługą nie tylko niskich tonów, ale też ogólnej spójności i nasycenia, dobrej kondycji szerszego zakresu nisko-średniotonowego.
W testowanej trójce PSB Alpha iQ demonstruje uroczą plastyczność średnich tonów. Wokale są lekko ocieplone, zaokrąglone, równocześnie komunikatywne i oczywiste.
Dęte nie świdrują, mają więcej substancji w niższych partiach, mniej ostrości w wyższych. Unikając natarczywości, nie tracą klarowności; to inny gatunek naturalności niż z wyrazistych, dokładnych A300 Pro.
Różnicowanie nagrań nie jest tak "napięte", łaskawsze dla słabszych, mniej ekspresyjne przy najlepszych, pozwala bezpiecznie odtworzyć praktycznie każdy materiał. Brzmienie jest przyjemne, chociaż nie zawsze bardzo emocjonujące.
Opis wysokich tonów staje się już chyba formalnością. Delikatne, aksamitne, nawet trochę miękkie, nie eksponują ani brudów, ani smaczków; przecież trudno, aby działały tak inteligentnie.
Czytaj również: Co to jest system dwuipółdrożny?
W zamian PSB Alpha iQ łagodzą sybilanty, temperują metaliczne akcenty, nie rozjaśniają, lecz dopełniają. Nie konkurują ze średnicą, pozostawiając jej rolę wiodącą, więc pochwały dla niej są w dużej części zasługą uprzejmości góry pasma.
Elegancja nie oznacza asekuracji ograniczającej kontakt z muzyką, pierwszy plan jest ustawiony blisko, wokale nie krzyczą, jednak są "obecne". Osiągalna jest też szeroka, płynna, zagęszczona scena stereofoniczna z mocnym centrum, oczywiście pod uniwersalnym warunkiem – prawidłowego ustawienia.
PSB Alpha iQ są wyposażone w niemal wszystkie sieciowe atrakcje, ale ich brzmienie nie szarżuje (nowoczesną?) szczegółowością, raczej stara się oswoić każde nagranie, przysłużyć każdej muzyce, a może nawiązać do analogowych wzorców.
