Dual S 618Q jest najlepszy ze wszystkich, i chociaż formalnie należy do rodziny modeli manualnych… to i on ma w sobie trochę automatyki. Można go zakwalifikować jako półautomatyczny, mimo że działa trochę inaczej niż Audio-Technica AT-LP8X.

Plinta z MDF-u jest prosta, dostępna w trzech wersjach kolorystycznych: lakierowana na czarno, na wysoki połysk; oklejona czarną, matową folią albo okleiną orzechową.

Dual CS 618Q ma napęd bezpośredni. Obsługiwane są trzy prędkości obrotowe; do najpopularniejszych 33,3 oraz 45 obr./min dochodzi jeszcze 78 obr./min, obroty kojarzone najczęściej z płytami szelakowymi, chociaż wcale do nich się nie ograniczające.

Dual S 618Q - talerz i ramię

Talerz gramofonu Dual S 618Q jest odlewany z aluminium, ma dość gruby zewnętrzny kołnierz, wytłumianiem wibracji zajmuje się gruba, gumowa mata.

Ramię 8,5-calowe osadzono na masywnej i długiej podstawie, której forma zapewne ma związek z obecnością mechanizmów automatyki windy. Towarzyszy jej jednak klasyczna dźwigienka, a działanie nawiązuje do typowych gramofonów manualnych C (w Audio-Technice AT-LP8X dźwigienki nie ma, jest tylko nowoczesny przycisk).

Zawieszenie jest złożone z dużej obejmy typu C oraz dwóch pierścieni – zewnętrznego i wewnętrznego (odpowiedzialne są za sekcję poziomą i pionową) z systemem podpór i łożysk.

Przeciwwaga ma postać klasycznego krążka, natomiast anti-skating to mechanizm z pokrętłem. Oprócz siły nacisku oraz anti-skatingu, ramię nie ma dodatkowych regulacji. Rurka ramienia jest prosta i zakończona gniazdem, w które wkręcamy kątową główkę (jej kształt jest w tym przypadku konieczny, by ustalić właściwą geometrię wkładki).

Czytaj również: Napęd gramofonu - dlaczego jest ważny i jak działa?

Talerz jest aluminiowym odlewem z grubą, gumową matą.

CS 618Q ma napęd bezpośredni, który powoli zdobywa (a raczej odzyskuje) uznanie.

Dual S 618Q - wkładka gramofonowa

Producenci gramofonów najczęściej poszukują do nich wkładek (o ile sami takich nie robią) w ofertach dwóch firm: Audio-Techniki lub Ortofona. Dual skłania się ku Duńczykom, sięga do popularnej serii 2M, wybiera z niej dość wysoki model Blue, a nie najczęściej spotykany, tańszy Red.

Najważniejsza między nimi różnica dotyczy igły. W 2M Blue cała igła jest wykonana z jednego kawałka diamentu i zamocowana na aluminiowym wsporniku; w tańszych modelach diamentowa jest tylko końcówka igły.

Wkładka gramofonowa charakteryzuje się wysokim poziomem napięcia wyjściowego, który wynosi 5,5 mV (dla porównania: w A-T VM95E jest to 4 mV). Poziom 5,5 mV jest kompatybilny z każdym przedwzmacniaczem gramofonowym na rynku (i każdym wejściem phono we wzmacniaczu) – o ile jest to urządzenie obsługujące wkładki typu MM.

Czytaj również: Jakie wyróżniamy kształty ramion gramofonowych?

Również CS 618Q obsługuje trzy prędkości obrotowe, przełączane wygodnym pokrętłem.

W podstawie ramienia mieście się też mechanizm elektronicznej windy.

Dual CS 618Q ma zintegrowany przedwzmacniacz, możemy go wykorzystać lub pominąć, przekierowując sygnał z wkładki wprost do gniazd RCA. Służy do tego umieszczony obok nich mały przełącznik, kolejny (już bliżej złącza zasilającego) pozwala wyłączyć automatykę.

Dual S 618Q - kalibracja i obsługa

"Poskładanie" i obsługa gramofonu nie jest skomplikowana; ogranicza się do wyboru prędkości obrotowej (pokrętłem, któremu towarzyszy uruchomienie napędu).

Dual CS 618Ql szybko rozkręca talerz i sprawnie hamuje, silnik działa bezgłośnie. Kalibrując testowany egzemplarz, producent ustalił wyższą (o 0,4%) niż nominalna prędkość obrotową, co jest częstą i niegroźną praktyką. Zniekształcenia W&F są bardzo niskie, wynoszą 0,16%. 

Czytaj również: Jakie urządzenia są potrzebne do kalibracji gramofonu?

Okazałe zawieszenie złożone jest z dwóch pierścieni oraz masywnej obejmy.

Kątowa główka stosowana jest zwykle w krótszych ramionach.

Wkładka to rarytas, Ortofon 2M Blue jest rzadko spotykamy w "gotowych" gramofonach tej klasy cenowej.

Analogowy styl i komfort jest tworzony przez bardziej szlachetne elementy i akcenty, godne tej klasy gramofonu.

Dual CS 618Q, chociaż pozostaje w ramach tak określonego paradygmatu, jest znacznie lepszy od tańszych modeli, w których zastosowano wkładkę 2M Red; droższa odmiana Blue nie robi rewolucji, ale wnosi wyraźną poprawę. I nie tylko wkładka.

Z dobrego zrównoważenia wydobyto ciepłą, przyjemną barwę, a jednocześnie płynność i świeżość rozciągającą się w całym pasmie. Wysokie tony są gładkie, czasami wydają się przygaszone, a kiedy indziej są zaskakująco szczegółowe. 

Czytaj również: Jaki jest optymalny nacisk igły na płytę?

Wbudowany przedwzmacniacz phono można wyłączyć.

Drugi przełącznik pozwala na odłączenie automatyki.

Dual CS 618Q na pewno nie rozjaśnia, utrzymuje umiarkowany poziom w tym zakresie, a jednocześnie dysponuje wysoką rozdzielczością, procentującą z płytami, które na to zasługują.

Dual nie nęka detalami wyciągniętymi na pierwszy plan, ani ostrymi, ani subtelnymi. Utrzymuje porządek mikrodynamiczny i przestrzenny. Cała kompozycja jest jednak głęboko przesycona "duchem analogu", w którym ważną rolę ogrywa gęsta, "organiczna" średnica, wsparta przez niski, swobodny, zaokrąglony bas.

Zintegrowany moduł korekcji phono może być dobry na sam początek, jednak ma ograniczenia w dynamice i przejrzystości; nawet podłączając iFi Audio Zen Phono (przedwzmacniacz kosztujący ok. 900 zł), uzyskałem lepsze rezultaty. CS 618Q zasługuje na takie potraktowanie, zresztą jak każdy gramofon tej klasy.

Czym się różnią gramofony automatyczne od półautomatycznych?

Pod względem "automatyzacji" gramofony dzieli się umownie na trzy typy: manualne, automatyczne i półautomatyczne. W pierwszych wszystkie czynności (poza kręceniem talerzem…) wykonujemy ręcznie, a więc ustawiamy igłę nad wybranym obszarem płyty, ramię opuszczamy i w dowolnym momencie podnosimy (za pomocą wajchy windy).

W gramofonach automatycznych wystarczy położyć płytę na talerz i nacisnąć przycisk Start, a urządzenie zrobi całą resztę; podjedzie igłą nad początek płyty, opuści ją, a po zakończeniu odtwarzania podniesie i wycofa do pozycji wyjściowej; na końcu zatrzyma wszystkie mechanizmy.

Półautomaty nie "wtrącają się" na początkowym etapie, ustawienie i opuszczenie igły należy do użytkownika, podobnie jak w gramofonach manualnych. Gdy jednak odtwarzanie dobiegnie końca, igła zostanie uniesiona, a silnik zatrzymany.

W konstrukcjach półautomatycznych stosowane są różne mechanizmy sterujące windą ramienia. Proces ten może być całkowicie związany z elektroniką (jak w Audio- Technice AT-LP8X) lub mieć charakter "pośredni" (jak w Dualu CS 618Q), w którym tradycyjną dźwigienkę (windy) uzupełniono o dodatkowy mechanizm unoszący ramię.

Gramofony półautomatyczne zawdzięczają dobrą reputację połączeniu wygody i dobrego brzmienia (które z różnych przyczyn mechanicznych może być degradowane w gramofonach automatycznych).