Gramofony - ramię proste
We współcześnie produkowanych gramofonach spotyka się trzy główne rodzaje ramion, proste, "J" oraz "S". Większość producentów posługuje się ramionami prostymi, optymalna geometria toru igły wymaga jednak, aby zainstalowane były do nich główki kątowe. W ramionach tego typu główka jest często zintegrowana z prostą rurką (np. poprzez spłaszczenie jej części).
Odmianą popularnych ramion prostych są krótkie konstrukcje z zerowym kątem offsetowym (główka ustawiona jest równolegle do rurki ramienia). To rozwiązania z rynku DJ, specyficzne ustawienie igły ułatwia tzw. "skreczowanie". W sprzęcie Hi-Fi nie stosuje się raczej takich konstrukcji ze względu na znaczne błędy śledzenia ścieżki i wynikający z nich wysoki poziom zniekształceń.
W ramię proste został wyposażony m.in. gramofon Pro-Ject RMP 9.2
Gramofony - ramię typu S
Ramiona typu S zaczęły pojawiać się na szerszą skalę w latach 70. ubiegłego wieku, szczyt ich popularności przypadł dekadę później. Szczególną karierę zrobiły wśród producentów japońskich, dzisiaj wciąż znajdują się w ich ofertach, choć sięgają po nie również inne firmy.
Ramiona typu S mają charakterystyczny profil wygięty w dwóch miejscach (w przeciwnych kierunkach). Główki są tutaj zwykle proste, bo za wymagany optymalną geometrią kąt odpowiada sam kształt rurki.
Ramie typu S znajdziemy np. w gramofonach Pro-Ject RMP-1 Carbon czy TEAC TN-350
Gramofony - ramię typu J
Najmniej popularne są ramiona typu J, wygięte tylko w jednym miejscu - w kierunku talerza. Często w ramionach typu "S" oraz "J" spotykamy mocowane za pomocą złącza główki, co umożliwia ich łatwą wymianę (dostrojenie układu przez zmianę masy, czy szybką wymianę wkładki). Odłączane główki trafiają czasem również do ramion prostych.
Gramofony - ramię tangencjalne
Egzotyczną grupą ramion są te związane z konstrukcjami tangencjalnymi - to proste, krótkie ramiona, w których zamiast wokół osi obrotu poruszają się po prowadnicy, a igła pozostaje zawsze styczna do rowka.