AUDIO PHYSIC
Cardeas Plus

Już sam wygląd zdradza, że to kolumny wyjątkowe, niekonwencjonalne, ze szczególnymi ambicjami. Czyż nie takie są wszystkie kolumny i w ogóle urządzenia w highendzie? Powinny być, ale stopień nasycenia oryginalnymi rozwiązaniami i staranności wykonania bywa różny, a w przypadku najlepszych modeli Audio Physic jest naprawdę nadzwyczajny.

Nasza ocena

Wykonanie

Duża, ale przede wszystkim bardzo skomplikowana konstrukcja, pełna oryginalnych rozwiązań, w każdym zakamarku czeka jakaś niespodzianka, a każdy detal jest wykonany niezwykle starannie. Imponujące bogactwo techniki i zaangażowania. Dzieło profesjonalisty i pasjonata. W wersji Plus już dwa 26-cm subniskotonowe - te kolumny z rozmachem nagłośnią duże pomieszczenia.

Laboratorium

Charakterystyka utrzymuje się w ścieżce +/- 3 dB zaznaczając przy tym typowe dla Audio Physica (i nie tylko) obniżenie w okolicach 3 kHz, bez problemów z integracją nisko-średniotonową, spadek -6 dB już przy 40 Hz, ale łagodne nachylenie zbocza daje spadek tylko -10 dB przy 30 Hz – to realny zasięg dla dobrej słyszalności w warunkach pomieszczenia zamkniętego. Czułość 88 dB przy impedancji 4 omy.

Brzmienie

Kolumny z własnym charakterem, dopełniające, interpretujące i grające na własną nutę. Oddadzą muzykę po swojemu, ale barwnie i z bogactwem detalu. Ich prawdziwą siłą jest bas, nierobiący jednak z muzyki filmu katastroficznego, a największą ozdobą góra pasma, która też nie szarżuje, lecz wydobywa z nagrań smakołyki i podaje je jak na tacy. Środek trochę kombinuje, grając wyraźnie mocniej dolnym podzakresem, co powiększa wolumen wielu instrumentów kreując dźwięk żywy i bliski, ale nigdy nie natarczywy.

Artykuł pochodzi z Audio

Audio Physic Cardeas Plus - przetworniki

W sumie sześć przetworników, czterech różnych typów, podłączonych przez kilka odrębnych sekcji zwrotnicy, tworzy układ trzyipółdrożny. Oryginalność układu zwiększają też ciekawe konstrukcje przetworników, które jednak łączy jedna cecha, w sumie dość prozaiczna na dzisiejszym poziomie techniki głośnikowej, ale podkreślana przez producenta - wszystkie mają membrany aluminiowe.

Wedle jednej z wielu głośnikowych "filozofii", ustalenie jednego materiału membran dla wszystkich przetworników - niezależnie od tego, co to za materiał - jest wartością samą w sobie, prowadzącą do uzyskania homogenicznego brzmienia. Z drugiej strony, wiele doświadczonych firm w ogóle nie bierze tego czynnika pod uwagę, nie ograniczając się w dobieraniu i łączeniu różnych materiałów, najlepszych dla poszczególnych zakresów częstotliwości.

Wybór aluminium faktycznie ułatwia jednak zadanie ujednolicenia, bowiem jest to materiał spotykany i co najmniej dobry dla każdego rodzaju membrany. Spełnia dwa najważniejsze kryteria - jest lekki i sztywny. Gdyby nie spełniał pierwszego z nich, nie nadawałby się na membranę wysokotonową; gdyby nie spełniał drugiego - byłby wykluczony z membran niskotonowych.

Z lewej strony przetwornik średniotonowy, z prawej - jeden z dwóch nisko-średniotonowych. Pierwszy ma kosz powiększony dodatkowym aluminiowym pierścieniem, który być może jest kolejnym elementem systemu odsprzęgania. W obydwu przypadkach zastosowano podwójne kosze. Zewnętrzna, aluminiowa struktura tworzy jeden odlew razem z radiatorem, założonym na neodymowym układzie magnetycznym.

Z lewej strony przetwornik średniotonowy, z prawej - jeden z dwóch nisko-średniotonowych. Pierwszy ma kosz powiększony dodatkowym aluminiowym pierścieniem, który być może jest kolejnym elementem systemu odsprzęgania. W obydwu przypadkach zastosowano podwójne kosze. Zewnętrzna, aluminiowa struktura tworzy jeden odlew razem z radiatorem, założonym na neodymowym układzie magnetycznym.

Nie spełnia trzeciego pożądanego, ale już nie tak krytycznego warunku - mianowicie nie wykazuje się dobrą stratnością wewnętrzną, ale z tym problemem można już sobie radzić za pomocą odpowiedniego filtrowania w zwrotnicy "odcinając" rezonanse obarczające pracę sztywnych membran. Tak się to zwykle robi... Ale i w tej kwestii Audio Physic przygotował własny sposób, zaaplikowany głośnikom średniotonowym, których rezonanse są najgroźniejsze, ponieważ leżą bardzo blisko, albo nawet w granicach zakresu, który chcielibyśmy powierzyć tej sekcji. Na obrzeżu membrany, od spodu, jest doklejony "ring" - pierścień z wysokostratnej gumy, który ma za zadanie tłumić ów rezonans i pozwolić na stosowanie łagodniejszego filtrowania.

Kosze przetworników średniotonowych są dosłownie podwójne - kosz wewnętrzny, do którego zostały przymocowane wszystkie części ruchome, jest wykonany z tworzywa o wysokiej stratności wewnętrznej, a kosz zewnętrzny, obejmujący neodymowy układ magnetyczny, to odlew z metali lekkich, zapewniający sztywność całej konstrukcji. Głośniki niskotnowe mają konstrukcję bardziej konwencjonalną, ale bardzo solidną, opartą na masywnym odlewanym koszu i dużym, ferrytowym układzie magnetycznym.

Wreszcie zupełnie normalny, ale najpoważniejszy przetwornik - 26-cm niskotonowy, w Cardeasie jeden z dwóch.

Wreszcie zupełnie normalny, ale najpoważniejszy przetwornik - 26-cm niskotonowy, w Cardeasie jeden z dwóch.

Najodważniejszy jest głośnik wysokotonowy - opisywany już wcześniej, właściwy dla wszystkich konstrukcji serii Reference, odświeża dawną i generalnie porzuconą koncepcję przetwornika stożkowego - oczywiście stożkowe membrany nadal obowiązują w głośnikach niskotonowych i średniotonowych, ale przecież z wysokotonowych zostały wyparte przez inne profile. Audio Physic przywraca stożek do łask, chociaż - wbrew deklaracjom - wcale nie odrzuca kopułki... Zaproponowany przetwornik jest hybrydą łączącą jedwabną (a więc nie aluminiową!) kopułkę z aluminiowym stożkiem (a dokładnie mówiąc - z profilem wykładniczym) zewnętrznym; 25-mm cewka drgająca jest połączona bezpośrednio z obydwoma częściami membrany.

Zwiększenie powierzchni może przynieść wzrost efektywności, ale przynosi też wzrost masy, a przede wszystkim może pogorszyć charakterystyki kierunkowe (jak każde zwiększenie średnicy membrany). W ostatnim czasie producenci samych przetworników pracują jednak intensywniej nad wysokiej klasy, niewielkimi przetwornikami szerokopasmowymi, potrzebnymi do różnych miniaturowych urządzeń. Częściowo z efektów tych badań mógł skorzystać Audio Physic, chociaż opisywany przetwornik jest typem produkowanym włącznie na potrzeby niemieckiej firmy.

Specyfikacja techniczna

AUDIO PHYSIC Cardeas Plus
Moc wzmacniacza [W] 40-350
Wymiary [cm] 119 x 30,5 x 59,5
Rodzaj głośników W
Efektywność [dB] 88
Impedancja (Ω) 4
Wymiary: wys./szer./gł., W przypadku urządzeń testowanych w AUDIO wartość mierzona.
Laboratorium
Audio Physic Cardeas Plus - pomiary
Audio Physic Cardeas Plus - pomiary
Laboratorium Audio Physic Cardeas Plus

Charakterystyka pierwszej wersji łagodnie, ale wcześnie opadała, poziom niskich częstotliwości był wyraźnie obniżony, chociaż bardzo niskie strojenie układu rezonansowego z membraną bierną (do 20 Hz), przy działaniu tylko jednego głośnika w dużej obudowie, pozwoliło aż do 20 Hz - gdzie na charakterystyce powstaje "kolano"- utrzymać łagodny spadek i zanotować tam -12 dB (względem poziomu średniego).

Sytuacja w Cardeasie Plus wygląda wyraźnie inaczej. Poziom w szerokich okolicach 100 Hz jest znacznie wyższy, chociaż wciąż wcale nie bardzo wysoki (abstrahując od podbicia przy 120 Hz, o którym dalej), ale charakterystyka opada szybciej już od 55 Hz, spadek -6 dB mamy przy 40 Hz, a dla porównania przy 20 Hz - już 20 dB. To jednak dobry geszeft, skoro -10 dB mamy już niedaleko, przy ok. 30 Hz, poziom w zakresie "użytecznego" basu jest znacznie wyższy i na dodatek, czego już w pomiarach nie widzimy, mamy wyższą moc, przecież mogą ją teraz przyjąć dwa głośniki, a nie jeden. Tylko w jednym miejscu pojawia się nadmiar - wspomniana górka przy 120 Hz, na którą składa się ciśnienie już nie tylko od dwóch głośników niskotonowych, ale też od wszystkich trzech głośników średniotonowych.

Na dwóch dodatkowych rysunkach pokazujemy, jak na działanie sekcji niskotonowej składa się ciśnienie z głośników i z otworu bas-refleksu (rys. 3a), i jak na charakterystykę wypadkową w zakresie niskotonowym składa się ciśnienie z sekcji niskotonowej i z głośników średniotonowych (rys. 3b). Na pierwszym z nich widać, że niskie strojenie - do 25 Hz - odznaczające się odciążeniem na charakterystyce samych głośników niskotonowych (kolor zielony) nie prowadzi do uzyskania wysokiego poziomu charakterystyki wypadkowej w tym zakresie (kolor niebieski), ponieważ ciśnienie z bas-refleksu jest w tym zakresie niskie (kolor czerwony). To nie jest zła wiadomość, gdyż mówi nam o zastosowaniu głośników niskotonowych o niskiej wartości Qts (dobroć układu rezonansowego), która jest podstawą do uzyskania dobrej odpowiedzi impulsowej.

Na drugim rysunku jest jeszcze ciekawiej - tutaj krzywa niebieska to przeniesiona z rysunku pierwszego charakterystyka sekcji niskotonowej, a zielona pokazuje ciśnienie z dwóch 15-cm przetworników nisko-średniotonowych, zaś kolorem czerwonym oznaczyliśmy charakterystykę 15-cm średniotonowego, umieszczonego bezpośrednio pod wysokotonowym. Charakterystyka nisko-średniotonowych przecina charakterystykę sekcji niskotonowej przy 100 Hz, osiąga szczyt już przy ok. 180 Hz i powyżej szybko opada, przecinając charakterystykę średniotonowego przy ok. 250 Hz.

Charakterystyka wypadkowa całego systemu biegnie powyżej poszczególnych charakterystyk w całym zakresie, co już jest sukcesem, bowiem świadczy o dobrym zgraniu ich faz. Konstruktor nawet trochę "przedobrzył", przejęty wyzwaniem przygotowania płynnego przejścia między sekcjami i uniknięcia osłabień w tym zakresie. Za mały mankament można bowiem uznać ową górkę przy 150 Hz, za którą najbardziej odpowiedzialna jest praca dwóch "nisko-średniotonowych" "15-tek", częściowo również pasożytniczy rezonans bas-refleksu.

Wracając do głównego rysunku z charakterystyką w całym pasmie akustycznym, większą uwagę zwrócimy na osłabienie w okolicach 2,5 kHz; mimo że odstępstwo od liniowości jest tutaj wyraźniejsze, to znacznie bardziej prawdopodobne, że w tym przypadku jest to zabieg celowy, nieraz już obserwowany i omawiany, znany nie tylko z konstrukcji Audio Physica - wycofanie zakresu, który podany nawet liniowo, może brzmieć zbyt dobitnie i nieprzyjemnie. Można też przypuszczać, że miało tu również znaczenie zastosowanie głośnika z metalową membraną i tego typu manewr był tym bardziej pożądany dla złagodzenia jego brzmienia, wraz ze skutecznym wycięciem rezonansu, którego należy się spodziewać przy kilku kHz.

Osłabienie to ma bowiem miejsce przy częstotliwości podziału, a jeszcze niższe filtrowanie wysokotonowego, chociaż pewnie teoretycznie możliwe, mogłoby go męczyć, podnieść zniekształcenia, i w kolumnie o tak dużej deklarowanej mocy wprowadzić w rolę wyraźnie najsłabszego ogniwa - czyli narazić na szybkie zniszczenie. Okazuje się jednak, że mimo ustalenia niskiej częstotliwości podziału, filtrowanie średniotonowego jest na tyle łagodne, że powyżej częstotliwości podziału ma on wpływ na charakterystykę wypadkową, co ujawnia jej zmienność między poszczególnymi osiami w płaszczyźnie pionowej - pod kątem -7 st. korelacja fazowa z wysokotonowym jest najsłabsza, a ponadto jesteśmy dalej poza osią główną samego średniotonowego, więc charakterystyka wypadkowa leży najniżej, a najwyżej znajduje się pod kątem +7 st., chociaż na osi głównej (wyprowadzonej równolegle do podstawy, na wysokości 90 cm, mniej więcej na poziomie głośnika wysokotonowego) jest podobnie.

Sam głośnik wysokotonowy też nie zapewnia bardzo gładkiego przebiegu w obsługiwanym przez siebie zakresie, ale nierównomierności trzymają się granic przyzwoitości, a rozpraszanie jest dobre. Maskownica "atakuje" głównie przy 8 kHz pogłębiając występujący tam dołek - ale nie można przesądzać, że brzmienie zostanie przez to zdegradowane, w sumie wpływ maskownicy jest mniejszy niż w większości przypadków. Patrząc na całą charakterystykę, mimo jej zafalowań, można ją zmieścić (przebieg z osi głównej i z osi 15O) w ścieżce +/-3 dB, w zakresie 45 Hz - 20 kHz.

Spadek -6 dB, względem poziomu średniego, mamy przy 40 Hz, ale Audio-Physiki rzadko są rekordzistami dolnych częstotliwości granicznych. Z kolei czułość jest bardzo przyzwoita, pułapu 88 dB wcale nie osiąga większość kolumn, nawet tak dużych i referencyjnych. Charakterystyka impedancji wygląda bardzo... normalnie, w żaden sposób nie odznacza się na niej specyfika i skomplikowanie tej konstrukcji.

Taki przebieg mógłby pokazać prosty układ dwudrożny - zastosowano więc raczej proste filtry, ewentualnie z dodatkowymi obwodami linearyzującymi impedancję. Minimum między dwoma basowymi wierzchołkami wskazuje znaną już z innego pomiaru częstotliwość rezonansową bas-refleksu - ok. 25 Hz. Z kolei minimum przy 80 Hz, o wartości 3 ohm, oznacza, że mamy do czynienia z impedancją znamionową 4 ohm, zresztą zgodnie z informacjami producenta.

AUDIO PHYSIC testy
Live Sound & Installation kwiecień - maj 2020

Live Sound & Installation

Magazyn techniki estradowej

Gitarzysta maj 2024

Gitarzysta

Magazyn fanów gitary

Perkusista styczeń 2022

Perkusista

Magazyn fanów perkusji

Estrada i Studio czerwiec 2021

Estrada i Studio

Magazyn muzyków i realizatorów dźwięku

Estrada i Studio Plus listopad 2016 - styczeń 2017

Estrada i Studio Plus

Magazyn muzyków i realizatorów dźwięku

Audio październik 2024

Audio

Miesięcznik audiofilski - polski przedstawiciel European Imaging and Sound Association

Domowe Studio - Przewodnik 2016

Domowe Studio - Przewodnik

Najlepsza droga do nagrywania muzyki w domu