Konstruktor zespołu głośnikowego ustala najlepszą, zwykle bliską liniowej charakterystykę przetwarzania na wybranej "osi głównej", a poza tą osią musi zgodzić się na inny, dalszy od doskonałości przebieg charakterystyk. Ale nawet jeżeli słuchacz znajduje się na osi głównej, to charakterystyki promieniowane pod innymi kątami nie pozostają bez znaczenia - bowiem do słuchacza dociera nie tylko promieniowanie bezpośrednie, ale również fale odbite, dlatego przyzwoity przebieg charakterystyk przetwarzania również pod innymi kątami, zwłaszcza niedalekimi osi głównej, ma znaczenie dla ostatecznego wrażenia brzmieniowego.
W naszym laboratorium pokazujemy więc charakterystyki zmierzone na osiach 0 stopni (oś główna), 15 i 30 stopni w płaszczyźnie poziomej ("na bok", ale na tej samej wysokości, co oś główna) i 7 stopni poniżej i powyżej osi głównej.
Charakterystyki te formalnie rzecz ujmując nie są jednak "charakterystykami kierunkowymi", ale częstotliwościowymi charakterystykami przetwarzania ustalonymi na różnych osiach (kierunkach). "Prawdziwe" charakterystyki kierunkowe pokazuje się jako w formie rodziny charakterystyk ciśnienia dla wybranych częstotliwości w funkcji kąta (biegunowy układ współrzędnych).
