Czym różnią się technologie LCD i DLP stosowane w projektorach?

Ciekłokrystaliczne matryce sterowane są procesorem i pobudzane odpowiednim napięciem co powoduje, że przepuszczają światło bądź się 'zamykają'. Po przejściu przez panele LCD trzy kolory trafiają do pryzmatu, gdzie są syntezowane i wysyłane do układu optycznego. DLP jest skrótem od Digital Light Processing.

W odniesieniu do tej technologii używa się również określenia DMD oznaczającego Digital Micromirror Device. Sercem tego systemu jest procesor, na którym zamontowane zostały setki tysięcy lub wręcz miliony (zależnie od rozdzielczości) lusterek. Zwierciadła są ruchome, stopień odchylenia każdego z nich zależny jest od sygnału wejściowego (np. oglądanego filmu). W lusterka świeci lampa, ilość odbitego światła ściśle jest więc zależna od liczby i stopnia odchylenia zwierciadeł.

Pomiędzy lampami a DMD kręci się koło zawierające podstawowe kolory (RGB). Tak 'pokolorowane' sygnały trafiają do układu optycznego. Podobnie jak w telewizorach, LCD gwarantuje wysoką jasność, natomiast DLP lepszą czerń, ale wymaga zaciemnienia pokoju.