Ponieważ prędkość zmian to 50 Hz (25 razy na sekundę pokazywane są linie parzyste i 25 razy nieparzyste, co daje 25 tzw. klatek), oko ludzkie odbiera obraz jako całość. Jednak składanie półobrazów powoduje, że widoczne są zniekształcenia szczegółów i postrzępienie konturów - przecież 'porusza się' zawsze tylko połowa linii, druga czeka na wyświetlenie.
Większą stabilność daje skanowanie progresywne, w którym wszystkie linie obrazu wyświetlane są jednocześnie. Zadaniem procesora wizyjnego jest złożenie dwóch kompletnych obrazów (tak by zawierały linie parzyste i nieparzyste) i wyświetlenie ich w tempie pokazywania półobrazów.
W ten sposób na ekranie wyświetlanych jest 50 a nie 25 klatek na sekundę, więc obraz jest stabilniejszy i bardziej czysty. Progresywne skanowanie (progressive scan) oznacza się często literką 'p', skanowanie międzyliniowe (interlaced, przeplot) symbolizuje litera 'i'.
